تمرینات ساده ژیمناستیک اساس بسیاری از فعالیت‌های ورزشی دیگر را تشکیل می‌دهند و می‌توانند هماهنگی و حافظه عضلانی ایجاد کنند که تا پایان عمر باقی بماند. امیدواریم این وبلاگ که به اندازه جوانان، برای بزرگسالان نیز هدف‌گذاری شده است، هر دو گروه مخاطب را از مزایای مادام‌العمر ژیمناستیک در سنین پایین مطلع کند.
کودکانی که بر روی ترامپولین می‌پرند، دیر یا زود جسارت انجام یک پشتک یا پریدن از حالت نشسته به حالت ایستاده را پیدا خواهند کرد. اکثر کودکان زمانی که یک شاخه درخت یا تیرک می‌بینند، وسوسه می‌شوند که روی آن تعادل برقرار کنند. همچنین میله‌های پارک بازی کودکان را به صعود یا آویزان شدن از آن‌ها جذب می‌کند. این تمرینات ساده ژیمناستیک به شکلی بسیار طبیعی الگوی حرکت عضلانی ایجاد می‌کنند و در عین حال جاه‌طلبی کودک را برای تلاش و تسلط بر حرکات جدید بیدار می‌سازند.
اگر این الگوهای حرکتی پایه در سنین پایین فراگرفته نشوند، تمام فرآیندهای یادگیری دیگر بسیار سخت‌تر خواهند بود. کودکان از سن پیش‌دبستانی برای شروع ژیمناستیک آماده هستند. همیشه در خانه یا باغ فضایی برای انجام حرکت‌های ساده مانند غلت زدن به جلو و عقب، ایستادن روی دست یا سر، چرخ و بارفیکس وجود دارد. تلاش برای لمس انگشتان پا با نوک انگشتان دست یک تمرین ساده ژیمناستیکی است که به راحتی انجام می‌شود و می‌توان به سرعت موفقیت در آن را مشاهده کرد. از همان آغاز تا سنین 10 تا 12 سالگی، تمام الگوهای حرکتی مهم ژیمناستیکی به راحتی می‌توانند یاد گرفته و کامل شوند و پایه‌ای برای تقریباً هر ورزش دیگری را تشکیل دهند.
غلت زدن، پریدن، نگه داشتن، پرواز کردن
فواید ژیمناستیک بسیار زیاد است: این ورزش توانایی تعادل را افزایش می‌دهد و به بهبود وضعیت بدن کمک می‌کند. ژیمناستیک در طول رشد فیزیکی کودک به تقویت عمومی بدن و ثبات کمک می‌کند و چابکی، انعطاف‌پذیری و توانایی واکنش را ارتقا می‌دهد. اما مهم‌تر از همه، کودکان در ژیمناستیک به شیوه‌ای بنیادی و منحصر به فرد نسبت به بدن خود آگاهی پیدا می‌کنند که در هیچ ورزش دیگری یافت نمی‌شود.
در ژیمناستیک، بدن به طور مداوم جهت و سرعت خود را تغییر می‌دهد. در این فرآیند، تعامل نیروهای داخلی و خارجی و جهت‌گیری فضایی باعث بهبود مهارت‌های هماهنگی و افزایش توانایی تمرکز می‌شود. حرکاتی مانند بالا رفتن، آویزان شدن، غلت زدن، پریدن، آویزان ماندن و «پرواز کردن» که به طور طبیعی برای بیشتر کودکان قابل انجام است عناصر ژیمناستیکی هستند که به کسب مهارت‌های حرکتی و شناختی کمک می‌کنند. این حرکات شامل به‌کارگیری محور تقاطع بدن بوده و باعث همکاری بین نیمکره‌های چپ و راست مغز می‌شود. نیمکره چپ مسئول تفکر تحلیلی، زبان و فرآیندهای منطقی است، در حالی که نیمکره راست تفکر جامع‌نگر، خلاقیت، جهت‌گیری فضایی، تخیل بصری و احساسات را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
ژیمناستیک یک ورزش فردی است، اما شما در کنار دیگران تمرین می‌کنید و این ورزش را تجربه می‌کنید. با تمرین کردن به صورت گروهی، کودکان به شکلی بازیگوشانه ژیمناستیک را یاد می‌گیرند. شکست‌ها و ناامیدی‌ها در جمع به سرعت فراموش می‌شوند و موفقیت در یک تلاش مشترک راحت‌تر به دست می‌آید. کودکان یاد می‌گیرند که کمک به یکدیگر منجر به انجام موفقیت‌آمیز یک تمرین می‌شود و حتی عناصر پیچیده ژیمناستیک نیز با همکاری و تلاش گروهی قابل دست‌یابی هستند.
کمک کردن به دیگران در ژیمناستیک، در هر سطحی که باشد، از اهمیت اساسی برخوردار است. کودکان به تدریج یاد می‌گیرند که از یکدیگر حمایت کنند و به هم اعتماد داشته باشند. (با این وجود، کودکان باید همیشه تحت نظارت یک بزرگسال هنگام ورزش کردن باشند.) به لطف تمام این افراد آینده‌نگر، ژیمناستیک اکنون به طور گسترده‌ای در دسترس همگان قرار گرفته است هم برای والدین و هم برای جوانان.
